Saraç Sokağı'nın son 'saraç ustası'
Bir zamanların gözde işleri arasında yer alan saraçlık mesleğinin Uşak'taki son temsilcilerinden Bozkuşluoğlu, babasından öğrendiği mesleğini, gelişen teknolojiye rağmen yaşatmaya çalışıyor.
Uşak'ta, bir zamanların gözde meslekleri arasında yer alan ve günümüzde unutulmaya yüz tutan saraçlığın son temsilcilerinden Alaattin Bozkuşluoğlu, babasından öğrendiği mesleğini, 58 yıllık atölyede gelişen teknolojiye rağmen yaşatmaya çalışıyor.
Deriye şekil vererek koşum takımı, at süslemesi, tasma, kemer, eyer üreten Bozkuşluoğlu, ülkenin çeşitli yerlerinden gelen siparişlere de yanıt veriyor.
Mesleğinin son temsilcilerinden olan 51 yaşındaki Bozkuşluoğlu, yaptığı açıklamada, kaybolmaya yüz tutan meslekler arasında bulunan saraçlığı babasının yanında çıraklık yaparak öğrendiğini anlattı.
Yaklaşık 40 yıldır bu mesleği sürdürmeye çalıştığını, 1981 yılında babasının vefat etmesinin ardından atölyedeki işleri omuzladığını belirten Bozkuşluoğlu, "Biz ata mesleğini devam ettiriyoruz. Saraçlık bir zamanlar gözde meslekler arasındaydı. Bu sokağın adı Saraç Sokak, bu sokakta bulunan iş yerlerinin hepsi saraç dükkanıydı. Motorlu taşıtların yaygınlaşması ve binek hayvanlarının kullanımının azalmasıyla bu dükkanlar birer birer kapandı. Gelişen teknolojiye karşın mesleği yaşatmaya çalışıyorum." dedi.
ÇALIŞTIRACAK ÇIRAK BULAMIYOR
Saraçlık mesleğinin bitme noktasına geldiğini anlatan Bozkuşluoğlu, yanında çalıştıracak ve bu mesleğe sahip çıkacak kimseyi bulamamanın sıkıntısını yaşıyor.
Her gün erken saatte iş yerini açtığını, işin yoğunluğuna göre 7-12 saat arasında çalıştığını dile getiren Bozkuşluoğlu, şöyle konuştu:
"İki oğlum var. Çocuklarım mesleği devam ettirmek istemiyor. Yanımda çalıştırmaya çırak bulamıyorum. Tek başıma çalışıyorum. Ağabeyim boş vakitlerinde bana yardım ediyor, işleri yetiştirmeye çalışıyoruz. Uşak'ta ki son saraç ustası benim. Burada bir kaç saraciye dükkanı var ama onlar üretim yapmıyor. Bu dükkan ve saraçlık mesleği bana babamdan miras kaldı, benden de oğullarıma kalacak. Hobi olarak da olsa çocuklarımın bu dükkana gelmelerini ve burayı ayakta tutmalarını istiyorum. Burada 58 senenin izleri duruyor. Biz artık zincirin son halkasıyız, yaşımız da ilerlediği için çalışmak zorundayız. Bu saatten sonra iş değiştirecek değiliz."
Yorumlar