Patron değil, çalışma arkadaşıydı

İş insanı Ali Sabancı ile Yunanistan’da geçirdikleri deniz kazasında yaralanan Hürriyet gazetesi çatısı altında çalıştığım eski patronum Vuslat Doğan Sabancı’ya ve eşine Allah’tan acil şifalar diliyorum.

31 yıl çalıştığım Hürriyet gazetesi-Doğan Haber Ajansı’nda kendilerini tanıma fırsatı bulduğum Vuslat Hanım’la ilgili izlenimlerimi kısaca kaleme almak istedim.

Vuslat Hanım, bir dönem Hürriyet Gazetesi Yönetim Kurulu Üyesi ve İcra Kurulu Başkanlığı görevlerini yürütmüştü. Ancak esas patronumuz Aydın Doğan Bey, tüm kızlarına gazetecilik ve medya alanında en iyi şekilde eğitim aldırmış hatta Ankara büromuzda kendilerine önce staj yaptırtmış, ardından yönetim kademelerine gelmelerini sağlamıştı. Vuslat Hanım, öncesinde ise eğitimini ABD’de tamamlamış, 2 yıl New York Times ve Wall Street Journal'da stajyer olarak çalışmıştı. Aynı zamanda 7 yıl da Uluslararası Basın Enstitüsü'nün tek kadın yönetim kurulu üyesi olarak görev yapmıştı.

Gümüşhane’den İstanbul’a gelen ve Doğan Ailesi’nin dört kızından biri olan Vuslat Hanım’ı mütevaziliği, yakın insani ilişkileri tanırdık tüm çalışma arkadaşları olarak. Kendilerini hiçbir zaman patron gibi değil, yakın çalışma arkadaşı olarak hissettirmişlerdi.

Aydın Doğan Bey, yılda en az 2 kez memleketi Gümüşhane’ye gider ve yanında tüm ailesiyle birlikte yakın dostları da olurdu. Ben de o dönemlerde bu seyahatlere ailenin hem haberlerini yazmak hem de fotoğraflarını çekmek için özel olarak çağırılırdım.

“Ali Sabancı ile de tanışma fırsatım olmuştu”

Hürriyet gazetesinin büyükşehirlerde iş insanlarıyla yaptığı Marka Toplantıları döneminde iş insanı Ali Sabancı Bey’le de tanışma fırsatım olmuştu hatta defalarca Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın Başbakanlığı döneminde yurtdışı gezilerinde de aynı uçakta yer almış, kendisiyle sık sık sohbet etmiştik.

Vuslat Hanım gibi mütevazi bir kişiliğe sahip olan Ali Bey ile ilgili bir anımı hiç unutamıyorum. Sizlerle de paylaşmak isterim. Bir yurt dışı gezisinde bizi otele getiren araçta yanımdaki bir ekipmanımı unutmuştum ancak haber yazmak için açtığım laptop’um ve kameralarım resepsiyonda açıkta olduğu için onları toparlayıp bir türlü aracın yanına gidemiyordum. Bunu fark eden Ali Bey, “Ben bunların başında beklerim, sen git araca bak, gel.” diye ısrar etti. Benim gidip o aracı bulup içesine bakıp geldiğim yaklaşık 1 saat boyunca ekipmanlarımın başında oturmuş ve onları sahiplenmişti. Mütevaziliği ve gösterdiği alaka için kendilerine müteşekkir olduğumu ifade etmiştim.

Bir dönem yakından tanıma fırsatı bulduğum Sabancı Ailesi’ne geçmiş olsun dileklerimi iletir, Allah’tan acil şifalar dilerim.